۶. آبیاری صحیح

زعفران به آبیاری زیادی نیاز ندارد، اما آبیاری اولیه بعد از کاشت بسیار مهم است. اولین آبیاری باید بلافاصله پس از کاشت انجام شود تا ریشه‌زایی بهتری صورت گیرد. آبیاری‌های بعدی بسته به شرایط اقلیمی انجام می‌شود، اما معمولاً تا زمان گل‌دهی زعفران (اوایل آبان) نیاز به آبیاری مجدد نیست. در طول دوره رشد نیز آبیاری باید به‌صورت کنترل‌شده باشد تا از پوسیدگی پیاز جلوگیری شود.

۷. مدیریت علف‌های هرز

علف‌های هرز می‌توانند با زعفران بر سر مواد مغذی و آب رقابت کنند و باعث کاهش عملکرد شوند. وجین دستی و استفاده از روش‌های طبیعی برای کنترل علف‌های هرز توصیه می‌شود. همچنین، استفاده از مالچ می‌تواند به کاهش رشد علف‌های هرز کمک کند.

۸. تغذیه و کوددهی مناسب

کوددهی صحیح نقش مهمی در رشد و گل‌دهی زعفران دارد. استفاده از کودهای آلی و شیمیایی مانند فسفر، پتاسیم و نیتروژن در زمان مناسب باعث تقویت رشد پیازها می‌شود. پیشنهاد می‌شود در مراحل مختلف رشد زعفران از کودهای مختلف به‌صورت کنترل‌شده استفاده شود تا مواد مغذی مورد نیاز گیاه تأمین گردد.

۹. کنترل آفات و بیماری‌ها

پیاز زعفران ممکن است در معرض حمله آفات و بیماری‌ها قرار بگیرد. آفات مهم شامل کنه زعفران و موش‌های صحرایی هستند که می‌توانند به پیازها آسیب بزنند. برای جلوگیری از این مشکلات، استفاده از روش‌های بیولوژیکی و شیمیایی مناسب مانند ضدعفونی کردن خاک و پیازها قبل از کاشت توصیه می‌شود.

۱۰. برداشت و نگهداری صحیح

برداشت زعفران باید در ساعات اولیه صبح، زمانی که گل‌ها تازه باز شده‌اند، انجام شود. پرچم‌های قرمز رنگ گل‌های زعفران به دقت جدا شده و در محیطی خشک و دور از نور مستقیم خورشید خشک می‌شوند. سپس، زعفران خشک‌شده باید در ظروف دربسته و مقاوم در برابر رطوبت نگهداری شود تا کیفیت آن حفظ گردد.

نتیجه‌گیری

کشت موفق پیاز زعفران نیازمند رعایت مجموعه‌ای از اصول و نکات فنی است. انتخاب زمین و پیاز مناسب، مدیریت صحیح آبیاری و کوددهی، کنترل آفات و برداشت دقیق از جمله عوامل کلیدی برای افزایش بهره‌وری این محصول ارزشمند هستند. با رعایت این ۱۰ نکته کلیدی، می‌توان تولید زعفران باکیفیت و اقتصادی را تضمین کرد.